Junior Kimbrough "Sad Days, Lonely Nights"

Όλος ο ιδρώτας να τρέξει στην πλάτη σου, δεν είναι σε θέση να ξεπλύνει την πίσα από το κορμί σου. Σε ένα Juke Joint σε μια άκρη της Αμερικής, με μια κορεάτικη κιθάρα, μυτερή σαν αγκάθι, είναι ο Kimbrough και λέει μια προσευχή για τον εξορκισμό του διαόλου που έχει μπει μέσα μου. Sad Days, Lonely Nights. Το μεταφράζω ελέυθερα σε μαύρες μέρες, πίσα νύχτα. Ένας κουβάς bourbon κυλά στο αίμα μου και σκοτώνει το κακό χτικιό μέσα μου. Μαύροι χορέυουν σαν δαιμονισμένοι και το συνεχές boogie εξαγνίζει την μαύρη μου ψυχή.
Το λέει ο στίχος: ο πατέρας μου με προείδοποίησε. Θα έρθουν μαύρες μέρες και μοναχικές νύχτες. Η πένα σκίζει τη χορδή και αυτές ουρλιάζουν το συνεχές και μακρόσυρτο στίχο: Μαύρες μέρες, μαύρες νύχτες. Τί μπορείς να περιμένεις όταν η ζωή σου επιβεβαιώνει το moto από τα T-shirt του Μοναστηρακίου; Same shit, different day. Αναπολείς τις μέρες που όταν έπινες δεν έδινες δεκάρα για το τί επρόκειτο να ακολουθήσει. Έσβηνες καπνούς από Gaulloises στο bourbon. Ξέπλενα το διάλο μέσα μου με λιβάνι και οινόπνευμα.
Το έχεις ακούσει άραγε το τραγούδι; Δεν σου έρχεται να φύγεις κατευθείαν για τον τοίχο; Πως μπορεί ένας μπάρμπας από τον Αμερικανικό Νότο, με μια κορεάτικη κιθάρα, ένα σετ τύμπανα της κακιάς ώρας να μου βάζει φωτιά στα μεσάνυχτα; τραγουδά την πραγματικότητά μου...